ผมอาจจะเป็นพ่อที่แย่ มีความสุขเมื่อลูกพ่ายแพ้ ขึ้นมาแบบนี้หลายคนคงคิดว่า ไอ้พ่อบร้า มีความสุขลงไปได้ยังไง ข้างล่างนี้คือ Status ของภรรยาผม หลังจากรู้ผลว่าลูกสาว แพ้ในการแข่งขันท่องอาขยาน
Wanwisa Yonphimai10 กันยายน ใกล้ Nakhon Ratchasima เมื่อวานต้นข้าวได้เรียนรู้อีกรสชาติหนึ่งของชีวิต ประกวดท่องอาขยาน ไก่แจ้ ทุกครั้งที่ได้แข่งจะได้ที่ 1 แต่ครั้งนี้ไม่ได้รางวัลเลย เหตุการณ์ครั้งนี้พ่อกับแม่แอบดีใจ ที่หนูจะได้รู้จักคำว่าผิดหวังบ้าง กลับบ้านมาต้นข้าวเล่าให้ฟังว่าพอกลับขึ้นไปบนห้องเรียนก็ร้องไห้เพราะเสียใจ ก็เลยบอกลูกไปว่าหนูทำดีที่สุดแล้วหรือยัง ต้นข้าวตอบว่าทำดีที่สุดแล้วค่ะ แม่เลยบอกว่าถ้าหนูทำดีที่สุดแล้วก็ไม่ต้องเสียใจ การแข่งขันเราไม่จำเป็นต้องชนะเสมอไป แค่เราตั้งใจทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด แค่นี้คุณแม่ก็ว่าหนูสุดยอดแล้ว — กับTomzt Pimai
จริงๆ ต้องบอกว่า ต้นข้าว เคยชนะการแข่งขันเล่านิทาน ทั้งแบบทีม มาถึง 2 เวที สมัยอนุบาล 3 และแบบเดี่ยว สมัย ป.1 อีก 1 เวที รวมถึงชนะการประกวดสุนทรพจน์ อีก 1 เวทีด้วยกัน ด้วยความที่เป็นพ่อลูกกันจะรู้จักนิสัยลูกดีว่า ต้นข้าวไม่ได้เป็นเด็กที่มีความพยายามมากเท่าไร แต่ทุกครั้งที่แข่งนั้นต้องยอมรับว่า ต้นข้าวทำได้ดี เพราะความกล้าแสดงออกที่เขามี
การประกวดคราวนี้ก็เช่นกัน ต้นข้าวซ้อมน้อยมาก คุณแม่ คุณพ่อเองก็มีภารกิจ จนมีเวลาซ้อมกับลูกน้อยเช่นกันในทุกๆครั้งที่ จะเข้าแข่งขัน ผมมักจะถามกับลูกเสมอว่า ถ้าหนูแพ้ หนูจะเสียใจไหม ? ทุกครั้งต้นข้าวก็จะตอบว่า ไม่ค่ะ เพราะเราทำดีที่สุดแล้ว การถามแบบนี้ เหมือนกับเป็นการให้ วัคซีนใจ กับลูกก่อนการแข่งขั้นทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ด้วยภารกิจ ที่มากมาย รวมทั้ง กำหนดการแข่ง ที่ไม่ค่อยชัดเจน จึงทำให้ผม ลืม ให้วัคซีนใจ กับลูกและในวันที่มีการประกวด ต้นข้าวก็โทรมาหาผม ด้วยเสียงอันเศร้าสร้อย ว่า
ต้นข้าว : คุณพ่อขาคุณเจ๊ประกวดท่องอาขยานไม่ได้
ผม : ยังไงนะคะ หนูท่องไม่ได้ หนูลืมเหรอคะ
ต้นข้าว : ป่าวคะ ต้นข้าวท่องไม่ชนะ
ผม : อ๋อ หนูทำดีที่สุดหรือยังละคะ
ต้นข้าว : ทำดีที่สุดแล้วคะ
ผม : งั้นก็ไม่เป็นไรนี่คะ เราทำดีที่สุดแล้ว ถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว เราก็ไม่ต้องเสียใจ เข้าใจไหมคะ
ต้นข้าว : คะ คุณพ่อขาเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
ผม : ค่ะ สวัสดีค่ะ
นั่นแหละครับ เป็นเรื่องที่ทำให้ผมดีใจ เพราะลูกจะได้รับรู้ รสชาติในชีวิตอีกรสชาติ นอกเหนือจากคำว่า ชนะ เพียงคำเดียว ผมเอง ต้องบอกว่า ชีวิตนี้แทบจะไม่เคยเป็นที่ 1 เลย เรียนไม่เคยได้ที่ 1 เลย เรียนก็ไม่เคยอยู่ห้องคิง ประธานก็เป็นถึง คนที่ 3 ของรุ่น แต่ทุกอย่าง จะอยู่บนความตั้งใจ และเต็มที่กับมัน (จนบางครั้งคนใกล้ตัวก็บอกว่า ซีเรียสไปป่าว 5555)
การที่เราได้เต็มที่ กับมัน จะทำให้เราไม่เคยเสียใจและอยากกลับไปแก้ไขอะไรเลย เพราะฉะนั้น ชีวิตเราจะมีแต่วันข้างหน้าเสมอ มีเพียงสิ่งเดียวที่ผมอยากกลับไปแก้ไข เพื่อนๆ สนิทของผม บางคนคงรู้….สำหรับเรื่องนี้ หวังเพียงว่า ต้นข้าวจะได้บทเรียน และเอาไปรับปรุงตังเองให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป
ปล. ขอบพระคุณ ทุกๆ Comment ใน Post นั้น โดยเฉพาะ ลุงป๊อป Comment ของลุงได้ส่งถึงต้นข้าวแล้ว ขอบพระคุณมากๆครับ
Image by pch.vector on Freepik