การหมุนเวียนของออกซิเจน
ออกซิเจนมักอยู่ในรูปของแก๊สออกซิเจนอิสระทั้งในบรรยากาศ
น้ำ และดิน ในรูปของสารประกอบคาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และสารอินทรีย์ในเนื้อเยื่อพืชและสัตว
โดยเกิดการเปลี่ยนแปลงเป็นวัฏจักร
แหล่งสะสมของออกซิเจน
คือ บรรยากาศ โดยอยู่ในรูปของออกซิเจนโมเลกุลและโอโซน การหมุนเวียนของออกซิเจนระหว่างสิ่งมีชีวิตและสิ่งแวดล้อมเกิดโดยกระบวนการหายใจร่วมกับกระบวนการสังเคราะห์แสง
จากปฎิกิริยาการหายใจ
C6H12O6 + 6O2 ฎ 6CO2 + 6H2O ออกซิเจนอิสระในบรรยากาศถูกนำไปใช้ในการทำปฎิกิริยาได้เป็นองค์ประกอบของน้ำ
ส่วนออกซิเจนในสารอินทรีย์ถูกเผาผลาญกลางเป็นองค์ประกอบของคาร์บอนไดออกไซด์
ส่วนกระบวนการสังเคราะห์แสง CO2 + H2O ฎ CH2O + O2 จะได้ออกซิเจนออกมาในรูปสารประกอบอินทรีย์
(CH2O) และออกซิเจนอิสระอีกครั้งหนึ่ง ออกซิเจนอิสระได้จากการแตกตัวของน้ำ
ส่วนออกซิเจนในสารประกอบอินทรีย์ได้มาจากคาร์บอนไดออกไซด์
วัฏจักรของออกซิเจน
นักวิทยาศาสตร์ได้คำนวณไว้ว่า ออกซิเจนอิสระ 70-80 เปอร์เซ็นต์
ที่สิ่งมีชีวิตใช้ในการหายใจผลิตโดยสาหร่ายสีเขียวในน้ำ ดังนั้นมนุษย์ไม่ควรทำลายผู้ผลิตออกซิเจน
ออกซิเจนในบรรยากาศบางส่วนสูญหายไปในรูปของตะกอน ซึ่งยากต่อการกลับคืนสู่วัฏจักรได้อีก
ตะกอนก้นทะเลซึ่งถูกออกซิไดส์กจะถูกทับถมกันเป็นแถบให้เห็นได้ชัดเจนระหว่างตะกอนส่วนที่มีเหล็กมากและส่วนที่มีเหล็กน้อยสลับกัน
ธาตุเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นไอออน III(Fe3+) ซึ่งอยู่ในรูปออกซิไดส์
และส่วนน้อยของธาตุเหล็กเป็นไอออน II (Fe2+) ซึ่งอยู่ในรูปรีดิวส์
ตะกอนเหล่านี้ทับถมกันเป็นเวลานานนับพันล้านปี ตะกอนอีกรูปหนึ่งของออกซิเจนเกิดขึ้นได้ในก้นทะเลในรูปของหินปูน
|
