1.1
การถนอม (Reduce) เป็นการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมให้คงสภาพต่าง
ๆ ทางธรรมชาติไว้ ทั้งปริมาณ และคุณภาพ ให้มีอยู่หรือยั่งยืนตลอดไป วิธีการนี้ใช้ได้กับการจัดการทรัพยากร
ดิน ป่าไม้ สัตว์ป่า ทิวทัศน์ ธรรมชาติ เช่น การเพาะปลูกแบบขั้นบันไดและการปลูกหญ้าแฝกในพื้นที่สูงชัน
เพื่อป้องกันดินพังทลาย การตัดไม้ หรือ ทำไม้ในป่าไม้ ไม่ให้เกินกำลังงอกพร้อมกันนั้นก็ปลูกป่าทดแทนไปในเวลาเดียวกัน
นอกจากนี้การผสมเทียม และปล่อยปลาลงไปในแหล่งน้ำต่าง ๆ ตลอดจนการเผยแพร่พันธุ์ปลาในวันสงกรานต์
ซึ่งถือเป็นวันประมงแห่งชาติ การจัดพื้นที่ในรูปอุทยานแห่งชาติ สวนป่า เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า
สวนพฤกษศาสตร์วรรณคดี เป็นต้น
1.2
การบูรณะ หรือปรับปรุงให้กลับฟื้นสภาพ (Repair) หมายถึงการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ให้ได้โดยตลอดไปด้วย การรู้จักบูรณะและปรับปรุงทรัพยากรด้วย การรู้จักบูรณะและปรับปรุงทรัพยากรที่ใช้มานาน
จนเสื่อมคุณภาพ และใช้ประโยชน์ไม่ได้แล้วให้กลับมีคุณภาพและใช้ประโยชน์ได้อีก อาทิ
การปลูกป่าทดแทน หรือการปลูกสร้างสวนป่า การปรับปรุงแก้ไขดินเปรี้ยว ดินเค็ม ให้ใช้เพาะปลูกได้ดังเดิม
การแก้ไขมลภาวะของน้ำ การผสมเทียมพันธุ์พืช และสัตว์ ที่ใกล้จะสูญพันธุ์
1.3
การปรับปรุงให้ดีกว่าสภาพธรรมชาติ (Recovery) ในบางกรณีทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
ได้รับการปรับปรุงเพื่อให้มนุษย์ได้ใช้ประโยชน์สูงสุดและคุ้มค่า เช่นการใช้ที่ดินเพื่อการเกษตรกรพยายามปรับปรุงให้ใช้ได้ตลอดปี
คือ ปลูกซ้ำที่ได้ 2-3 ครั้ง หรือมากกว่านั้นภายในหนึ่งปี และปลูกได้หลาย ๆ อย่างเพื่อหลีกเลี่ยงมิให้เกิดการเสี่ยงเรื่องการตลาดตลอดจนปรับปรุงให้ได้ผลผลิตต่อไร่สูงสุดเท่าที่จะปรับปรุงสมรรถนะของดินที่ใช้เพาะปลูกได้
ทั้งนี้โดยได้รับความช่วยเหลือจากโครงการปฏิรูปที่ดิน หรือโครงการจัดรูปที่ดินเป็นสำคัญ
หรือการสร้างเขื่อนเพื่อเก็บกักน้ำไว้ใช้ น้ำที่เก็บกักไว้ที่จะนำไปใช้ประโยชน์ได้มากกว่าสภาพตามธรรมชาติ
กล่าวคือ สามารถนำเอาน้ำมาหมุนกังหันน้ำ เพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า น้ำที่หมุนเวียนผ่านกังหันน้ำ
เพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า น้ำที่หมุนเวียนผ่านกังหันน้ำแล้วส่งไปใช้ในการชลประทาน การอุตสาหกรรมหรือเพิ่มยกระดับน้ำ
เพื่อการขนส่งตามแม่น้ำลำคลองในฤดูแล้ง
1.4
การผลิตและการใช้ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างมีประสิทธิภาพ (Renewall)
มาตรการนี้นิยมใช้กับ ทรัพยากรธรรมชาติประเภทที่สิ้นเหลืองหมดไป คือใช้แล้วหมดไป
ได้แก่ ทรัพยากรแร่ชนิดต่าง ๆ โดยเฉพาะพลังงาน เชื้อเพลิง ไม่ว่าจะเป็น ถ่านหิน
หินน้ำมัน น้ำมัน ก๊าซธรรมชาติ ต้องมีมาตรการที่ระมัดระวัง รอบคอบในการนำมาใช้ทุกขั้นตอน
คือ ตั้งแต่ขบวนการผลิตจนกระทั่งจำหน่าย และใช้ประโยชน์ให้คุ้มค่าที่สุด เช่น การปรับปรุงประสิทธิภาพของเครื่องมือ
เครื่องจักรในการผลิต การขนส่ง ตลอดจนกระบวนการใช้ก็ต้องพยายามให้เกิดการสูญเสียน้อยที่สุด
หรือในกรณีที่ประเทศกลุ่มผู้ผลิตน้ำมัน (OPEC) เห็นว่าทรัพยากรของตนคือ น้ำมัน
ที่ประเทศอุตสาหกรรมซื้อไปนั้นราคาถูกมาก เมื่อเปรียบเทียบกับราคาสินค้าสำเร็จรูปที่ต้องซื้อกลับมา
และในไม่ช้าบ่อน้ำมันก็จะแห้งหมด เหลือแต่ทะเลทรายประชาชนจะทำอย่างไร จึงจำเป็นที่จะต้องขายน้ำมันให้ได้ราคาสูงสุด
และลดปริมาณการผลิตลง หรือควบคุมปริมาณ เพื่อให้ทรัพยากรนี้ คงอยู่ได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้
ซึ่งก็ตรงกับหลักการของการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในแง่ประเด็นนี้พอดี
1.5
การนำเอามาใช้ใหม่ หรือการหมุนเวียนกลับมาใช้ใหม่ (Recycle) เป็นมาตรการที่ช่วยให้มนุษย์ใช้ประโยชน์จากทรัพยากรได้คุ้มค่าที่สุดและมีประสิทธิภาพวิธีหนึ่ง
เพราะทรัพยากรธรรมชาติประเภทที่หมดสิ้นไป แต่เมื่อใช้หมดสภาพแล้วสามารถนำมาประดิษฐ์ใหม่
โดยเฉพาะสินแร่ โลหะ ที่เป็นเครื่องมือ เครื่องใช้ที่ชำรุดใช้การไม่ได้แล้วสามารถนำมาหล่อหลอมประดิษฐ์ให้ใช้ได้ใหม่
ทำให้ปริมาณความต้องการใช้ และการขุดสินแร่โลหะลดลง ขณะเดียวกันประเทศต่าง ๆ ก็พยายามปรับปรุงวิธีประดิษฐ์เครื่องใช้ที่เป็นโลหะจากของเก่าให้มีคุณภาพดียิ่งขึ้น
เช่น การนำทองแดงมาหลอมใช้ใหม่ของสหรัฐอเมริกา การใช้เศษเหล็กเก่าผสมในการถลุงเหล็กของญี่ปุ่น
แม้แต่กระดาษที่ใช้แล้วก็สามารถนำไปหมักเพื่อทำเยื่อกระดาษได้เช่นกัน
1.6
การใช้สิ่งอื่นแทน มาตรการนี้ปัจจุบันนิยมใช้กัน เช่น โรงงานอุตสาหกรรมของญี่ปุ่นที่สร้างรถจักรยานยนต์
จะใช้พลาสติกเป็นชิ้นส่วนบางชนิดในรถจักรยานยนต์ เช่น บังโคลน หรือใช้อะลูมิเนียม
ดีเทเนียมแทนเหล็ก ใช้กระเบื้องแทนสังกะสี ใช้ไม้อัดและกระดาษอัดแทนไม้ เป็นต้น
ด้วยการศึกษา วิจัย ค้นหาคุณประโยชน์และวิธีการนำเอาทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่แล้วแต่ได้ปล่อยทิ้งไว้อย่างไม่มีประโยชน์
หรือ ไม่เห็นคุณค่า หรือยังใช้ประโยชน์ไม่คุ้มค่า เช่น พลังงาน แสงแดด พลังงานลม
พลังงานคลื่นในมหาสมุทร การตรวจสอบ และการพัฒนาการประมงน้ำจืด การพัฒนาระบบการปลูกพืชให้เหมาะสมกับสมรรถนะของที่ดินแต่ละแห่ง
การพัฒนาการผลิต แมงกานิสชนิดเกรดเคมีแปลงให้เป็นชนิดเกรดแบตเตอรี่ เพื่อใช้ในอุตสาหกรรมผลิตถ่านไฟฉาย
และอุปกรณ์สื่อสาร หรือการพัฒนาประดิษฐ์โลหะผสมที่มีคุณภาพพิเศษต่าง ๆ เช่น เหล็กกล้าผสมนิเกิลได้เหล็กที่ไม่เป็นสนิมและแม่เหล็กไม่ดูด
ซึ่งเรียกว่า สแตนเลส เป็นต้น (วันเพ็ญ สุรฤกษ์, 2523)
1.7
การปฏิเสธหรืองดใช้ (Rejcet) สิ่งที่เห็นว่าเป็นการทำลาย หรือสร้างมลพิษให้เกิดขึ้นแก่สิ่งแวดล้อม